lit. tułkoczius,'tłuczek'); częstotliwe: biblja (»torba*

lit. tułkoczius,'tłuczek'); częstotliwe: biblja (»torba*, Leopolita); i w na­ otłukiwać; p. tlok; natomiast tłuka zwie roślin, jak'capsella' albo 'bursa mylnie w miejsce tłoka. pastoris', zwana: tobołki, kalet ki tłum, tłumok, tłumie, tłumny, łaszki (łuszczyca, tesznik), mieszki, tłumik, przedłożenia: po-, przy-, zatłu- igielnik(i), co wszystko ;. mić; najmylniej przez ó pisane, cho­ tecui, 'to okazuje się', p. czuz. ciaż jego u » pierwotne«, jak w niekrótki, tojad, roślina 'aconitum', chyba słup; z pierwotnego Hiūp-m, u nas nowo (mylnie) urobione do tojeść, ł f tok — topór 573 tojest, to je, nazw owej i innych to­ Z żywiołem samym, z wodą, topślin trujących (i odtrutek), co od żadnego nie ma związku; znaczy okazuje się, a nie od jadu czy posiłków 'uderzać, gwałtem cisnąć', 'dusić' (pod powierzchnią wody mineralnej); tak samo nazwane; por. nietota tok, toczyć, taczać, zataczać się i w innych językach; por. zwroty: itd.; taki, taczki (p.); tok u rzędu koń­ »owi pług w ziemi topią*, r. 1595, skiego, gdzie wstawia się kopję; tok ^utopił nóż w piersi*. Pień tep-, w gumnie; w lesie, 'gdzie tokują. 'bić' (p tepać, por. ciupać), top-; cietrzewie',tokowisko; dalej: tokarz, top- zachowaliśmy całkowicie, o teptokarski, tokarnia. przedłożenia z przy-zapomnieli; odmianka z s-, p stopa, (przytoczyć), na-, wy-, z- (stoczyć) stąpić. Prasłowo; cerk. tepą, teti pomijam. Rzeczowniki: potok,patokaz *tep-ti, u innych Słowian nowe tep(o 'miodzie' i 'piwie'), zatoka, Sątok sti albo testi, 'bić'; czes. tep, 'bicie' (t.j. 'stok', p. są-) i Rostok (roz­ (np. pulsu), tepna, 'tętno',- tepati, 'bić', tok, niem. Rostock w Meklembur- otep i otiep (nasze ociepka), 'wiązka gji); stoki górskie; toczek, stoczeksłomy'. Tu należy dalej: tonią, 'niewód na ryby'; o »zgonnej toni*, (p. stok); potoczny. Prasłowo, p. ciec; lit. takas, 'ścieżka', awest. taka-, jako o 'ostatecznem niebezpieczeń­ trucht\ W16. wieku toczenica, 'tkanka stwie', w 16. i 17. wieku nieraz mó­ na głowę, czepiec', ale dzisiejszy wią, albo o *złej toni*: »gdy juz tok, toczek, 'kapelusz damski', z franc.nam przyjdzie na zgonnej toni, tedy togue, 'biret' (pochodzenia celtyc­ do Boga*, Rej Z dawnych postaci należy wymienić topać (cerk. tą­ kiego). tołumbas, tułumbas, w 17. wieku, pali), topa, o 'rozbitku morskim' (topający, 'topielec') i o 'niebezpie­ 'bęben turecki z dzwonkami'. Tom- w nazwach osobowych czeństwie' (topoli, 'byli w niebez­ (i miejscowych): Tomicki, Tomisław; pieczeństwie'); jużr. 1500: »topione nietylko od ewangelicznego Tomasza sadło, smalc*; taplać albo toplać się. (żarty: » Tomasz lepszy niż Jadam*),Lit. tepu, 'mażę', tapnoti, 'plaskać'. oraz od prasłowiańskiego tomiti, P. też tępy, tępić, z nosówką, i pnie cerk. tomiti, 'uskramiać', rus. istoma,z st- w stąpić, stopa, itd.